Stanisław Szumański (1930-2021), mój ojciec, Lwowiak, najważniejsze lata swojego dzieciństwa — od urodzenia do 14-tego roku życia — spędził we Lwowie.
We Lwowie, w niepodległej Polsce rozpoczął w 1937 r. naukę szkolną, którą kontynuował pod pierwszą okupacją sowiecką i pod okupacją niemiecką. W 1944 r., żeby uniknąć niemieckiej branki, zamieszkał u swojego wujka w Stryju, gdzie pod drugą okupacją sowiecką ukończył VII klasę. W 1945 r., pod opieką dziadka wyjechał na zachód — zamieszkali w Elblągu. Po odnalezieniu rodziców, którzy po wygnaniu ze Lwowa osiedli w Nysie, wraz z dziadkiem dołączył do nich w 1946 r.
W Nysie Ojciec ukończył liceum ogólnokształcące — Carolinum. Nie udało mu się podjąć studiów, a pragnął studiować na politechnice. Prawie całe swoje życie przepracował w banku, najpierw w Nysie, a następnie w oddziale NBP w Grodkowie.
Zmarł 8 listopada 2021 r. w Nysie. Pochowany został we wspólnym grobie ze swoimi Rodzicami i ze zmarłą 12 lat wcześniej żoną, moją Mamą — Teresą z domu Woźniak.
W 2002 r., w krótkich wspomnieniach Ojciec opisał swoją ucieczkę ze Lwowa do Stryja i następnie na zachód, kończąc opowieść w momencie połączenia się z Rodzicami.
W 2014 r. napisał dużo bogatsze wspomnienia obejmujące m.in. okres przedwojenny, czasy II wojny światowej oraz lata szkolne w Nysie.